bugun serbest antreman yaptık . eglenceli idi. özellikle parmak ucu tutuş çalışması çok geliştirici oldu.
Yukardaki satırları yazmammın uzeirinden 5 saat geçmesine ragmen hala bgun yaptıgım hamleleri ve rotaları düşünüor olmam sanırım bendeki olası bir rahatsızlıgın işareti olabilir.
eski zamanlar aklıma geliyor. ilk ipe girişim, ilk rotalarım. her şey çok basit ve anlaşılır idi. tatminler çok daha net ve doyurucu. rotanı çıktıysan senden mutlusu yoktu. 3 saniye, ölümcül, hediye, hektor. ve sonraları benim yorumladıgım tanımladıgım onca hat mesela prehistorik, comicci sendromu ,temel reis, valhalla vs vs.. daha dün gibi , elimi uzatsam tutacakmısım gibi heyecanlarım..
bilmedigim alpinizim üzerine onca düş onca hayal ve onca kalkışma. sanırım türkiyedeki en fazla kış duvar deneyimleirnden birine sahibim. iki duvarın ilk kış denemesi örnegin. kaya tırmanışı üzerine onca saat. tırmandıgım onca hat, altından döndüğüm git gelli bir o kadar rota..
elimde ne var şimdi. düşünmeden, bunun muhasebesini yapmadan edemiyorum.kayanın olmadıgı bir memlekette 6 metre karaye sıgmaya çalışmanın hesabını. Hesabın sonu bende... bunca yıldan sonra sadece antremandan mutlu olmayı ögrendim sanırım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder