23 Nisan 2013 Salı

neler olmuş bir bakalım...

iş hayatımdaki yogunlugun ve diger bazı angaryaların tum zamanımı alması ile 20 gundur hiçbirşey yazamadım. kısa bir mola verip özet geçmek isterim. sondan başa dogru gitmek en iyisi.  hafta sonu malatyada inönü üniversitesi BESYO tırmanış duvarında  TDF  milli takım secmelerinin ikinci ayagı yapıldı. gayet güzel di bence. kimi aksaklıkların yanında  katılımcı sayısı ( 23 nisan kaya şenligine ragmen ve malatya gibi pek çok yere uzak lokasyonda bir şehre göre  ) gayet iyi idi.  kızlarda evren erkeklerde ugur ipi göğüsleyerek kilian ve anna nın türkish versyiyonları oldular. bence evren annadan daha iyi tırmanmış bile olabilir. ugur ise bence elinden gelenin en iyilerinden bir potpori sundu ve 3 top ve birde ucu ucuna kaçan rota olmak uzere gayet iyi yarıştı bileginin hakkı ile aldı.  erkeklerde önder ve burak sıralamayı oluşturdular. bu yarışmada finali kenardan izleme zevkini tattım ve çok eglendim. hepsi potansiyel rakiplerim olmasına ragmen her birinde ay rı ayrı bitirmelerini istemek, tezaruhat, bagırma hatta " sakın bırakma bas, bas, bas nagmelerim  ile hakem heyetinden uyarı bile aldım.   velhasıl bir parça tatil bir parça kafa dnlendirme seyahati de oldu. bol sohbet muhabbet. erhana da ev sahipliği ve gecenin espirisi için buradan teşekkür:))

benim için yarışma sakaryadakine göre çok daha iyi başladı bir parça tatsız bitti.  elemelerde 5 rotayı da bitirerek berkanın ardındna 2. sırada yarı fianle yukseldim.  yarı finalin ilk rotası çok kolay değildi. hatta biraz ters di. sonuçta parmak tendonlarımdan sakatlandım.  saragı flaster ile yarışmayı sürdürmeye calışsamda hem agrım hemde sakatlıgın tüm hareket paternimi etkilemesi ve sert tutuşlara , krimplere izin vermemesi üzerine elimden gelenin en iyisini yaparak 4bonus aldım ancak yetmedi. zira finale kalsaydımda yarışmayı sürdürecek durumda değildim.  aradan geçen birkaç gune ragmen agrılarım var. ve tam olarak kullanamıyorum. ancak ilk anda düşündüğüm kadar kötü değil sanırım.  

biraz daha geriye dönersek antreman şiddetini bir parça hafiflettik. ancak sondan 4 veya 3. antremanda kendim için ilk kez ince cıtada 80 kg da durabildim. benim için bir hayal gibiydi. ondnan öncesi ve sonaki antremanlarımızda daha çok akıcılık ve hreket uzerinde çalıştık.  ve yarışmadaki sonuçlara bakmaksızın geliştigimizi söyliyebilirim.  bugunlerdee antreman soalonumuzuu değiştirmek gibi bir gayretimiz olsada pek olası bir yer bulamadık henüz...

Hiç yorum yok: