geçen gun yaptıgımız rotaları devirebilmek için bugun iyice ısındık. 5X1 interval ile. ancak beton etkisi yaptı. yanllış program adamım ateşduvarı var. agrıyan kollarımız erdeme antreman gunune mal oldu banada bir kaç rota. yinede dunduen kalma iki rotayı devirdim. tolgahana gore su anda en iyi formumda imişim.
net bilemiyorum tabi. bu noktadda beraber antreman yaptıgım dostlarımın görüşleri önemli. sonuçta onlardan aldıgım motivasyon olmasa idi bu duvarı bunca emekle kurmazdım yeniden ve bir yıldır bunca acıya ragmen gelişmek için zorlamaya devam etmezdim.
arkadaşlarım kıymetlidir benim için. tek gerçek deger onlardır belkide. tırmanış bahanedir. bunlar ince konular. 4. banttan sayı gibi. bir zamanlar salonlarda "keklik "avina çıktıgımız gunlere bir gönderme yapalım buradan...
hatırlarım conanlarımı izinsiz okumaya başlıyan birisi ile sırf bu nedenle kavga etmiştim bir varoş klub de. gençlik işte. sıkılmış bir yumruk gibi dalar hayata. bir kavgada ilk hamle gibi. kalbinin sesine ragmen bir özguven patlaması ile ve yuzunden gulumsemeyi eksiltmeden , gozune gozune bakarak yurumek.
gençlik işte 10 köşeli bir zar gibi oluyor insan. keskin kenarlı ve dengesiz tabiatlı. yıllar geçtikçe hem köşeleri azaltıyoruz hemde keskinligi. maksat yuvarlak olmadan zeminde kalabilmek. işte bu zor. zar mı olacaksın gülle mi? yerindemi kalacaksın zeminemi uyacaksın. bu mesele.
neyse sanırım 7 ıldan beri ilk defa bir hedef belirledim kendime spor tırmanışa dair.. beni motive edecek bir hedef. zorlayacak.
kısaca adamım balyoz gibi antremanlar beni bekler......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder